| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
Ssshhyy... zachowaj cisze!
Nie depcz trawników!
Szanuj zieleń!
Czy ktoś mi powie, dlaczego mam ochotę rozjebać ten komputer?
* * *
„Mam Ciebie dość!
Ciebie i tego durnego Bulwogłowego”
Nienawidzę was
Nie mogę codziennie patrzeć wam w oczy
Nie mogę słuchać waszych wywodów
Nie mogę ...
Was też pogrzebię w wspomnieniach
Prawda jest taka, że przeraża mnie moja drugorzędność
W akcie obrony
Niby znasz, niby wiesz, niby podobnie reagujesz
Ale jeden wytrawny cios w plecy niszczy wszystko
Całe dnie spędzone na rozszyfrowywaniu jej duszy poszły na marne
Godziny przy latarce, gdy światła brakowało
Całe minuty, gdy serce pękało z zazdrości
I w końcu całe sekundy wspólnego śmiechu
Sztylet w plecy
Nie ma skuteczniejszej broni
I wcale nie był użyty w akcie obrony...
Stałam na przystanku, chodziłam po torach, miałam nadzieję...
Nadzieje, że tramwaj przejedzie mnie i zniknę...
Zostanie plama krwi, takiej czerwonej, ciepłej...
Później skrzepnie... i nikt nie będzie pamiętał...
Nadzieja... czerwona róża w ręku małej dziewczynki...
Daje jej moc, siłę...
Na tym przystanku padał śnieg...
Wpadał do oczu... odbierał wzrok...
Łagodził smutek... te wszystkie oszustwa...
Kolejna nadzieja...
Nie zauważę jak jedzie tramwaj...
Nie będę miała czasu na przemyślenie tego...
Zniknę... jak śnieg...
Kiedy ktoś umiera, to reszta świata zostaje.
A gdy ktoś umiera z miłości to jest na odwrót – człowiek zostaje, a reszta świata odchodzi.
Chciałam być i jednocześnie mieć
Ale tak nie można
Można tylko być
Lub tylko mieć
Po co miałabym być, skoro nic bym nie miała?
Po co miałabym mieć, skoro by mnie nie było?