| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
On ma piękne ręce, gra nimi na pianinie
Ona jest dziwna,
Pozwoliła się zniszczyć
On nie należy do teraĄniejszości, a tym bardziej do przeszłości
Po prostu ma pecha, za wcześnie się urodził
Ona za to już dawno straciła życie
Wraz ze śmiercią rodziców
On był jak iskra, napędzał mnie
Z jednego płomyczka wytwarzał ogień
A ona podarowała mi życie
Dlatego jej nienawidzę
Nie zrozumiem ludzi...
Nie chcę tego robić...
Ulotniłam swoje myśli,
Pozwoliłam im odfrunąć
Szkoda tylko, że ciągle zataczały kręgi
Nie posuwały się naprzód
Czekały
Na coś co i tak nie nastąpiło
Wracałam z kina
Oparłam się o żółty płotek
Tylko jedna myśl wciąż powracała
Jak bumerang,
Ciążyła jak kamień u szyi
Kilka słów...
„.........................”
Lekko szarpnął strunami głosowymi,
Utwierdził mnie w swoich poglądach
W zasadzie nawet były prawdą...
Bo kto zaprasza człowieka bez twarzy
Z otoczką kłamstwa widoczną gołym okiem
NIKT
Każdy wypiera się kłamstwa
Choćby tego, w którym i tak siedzi po uszy...
Nikt, nie chce kameleona wśród `swoich`
Prędzej chce mieć człowieka, który powie:
„ Tak, poświęcę się, to dla Was, nic za to nie chce”
(znam tylko jednego człowieka, który dotrzymałby słowa)
Mimo to nadal się boję,
Bo ten sam człowiek, kiedyś powie, że się mylił
A ja nie będę miała na czym oprzeć swoich poglądów
Dopiero wtedy będzie miał rację...
Krążyła między planetami jak wolny ptak
Jak płatek róży, czy piórko
Nie zaznała wolności
Jej wyzwolenie było zwykłym złudzeniem ...
Nie poznała samotności
Jednak wszyscy jej zazdrościli ...
Pragnęli latać
Jak ona
Obserwowali ,
Zataczali kręgi wokół
Chcieli się wznieść ,
Mieć taką swobodę, lekkość
A ona?
Jej żądza stania się ciężką przerosła ich chęci
Upaść !
Zgubić się w tłumie !
Być niezauważalną ...
„serce
szkiełko kruche
magicznie błyszczy
odbijając światło księżyca
rozpostarte na rozgrzanym asfalcie
dni pieszczonych śladem stóp”
Bo miała marzenia
Bo nienawidziła siebie
Bo wciąż żyła
Bo dużo chciała
Bo lubiła liczyć kroki
Bo bała się
....